CCOO rexeita calquera convenio que non teña un efecto inmediato na recuperación do poder adquisitivo dos salarios. Nesta reunión, reiterou este posicionamento, mentres a patronal, facendo malabares, intentou convencer de que non só o persoal non sufriu perda de poder adquisitivo, senón que incluso o gañou. Sen entrar nunha explicación matemática detallada, a patronal non convenceu. CCOO ten a capacidade de avaliar a situación con precisión sen caer en xogos matemáticos.

Outro obstáculo para poder negociar que a patronal expuxo é que nos enfrontamos a catro propostas económicas distintas, o que é certo (CCOO solicita un aumento lineal que representa entre un 8% e un 9% cada ano de vixencia, UGT arredor dun 10%, CIG un 7% e USO en torno a un 6%). Pero esta discrepancia de propostas non debería ser un problema. Pedimos repetidamente á patronal que presentara unha proposta para comezar as negociacións, pero foi imposible.

O que si repite constantemente a patronal, como en todas as negociacións, é o custo que lle supón a antigüidade e a clasificación automática.

CCOO quere deixar claro na mesa, e así quedará reflectido na acta, que cando fala dun incremento do 8%, refírese a telo en conta na situación actual do convenio, incluíndo a antigüidade, a reclasificación e o resto dos conceptos económicos. A patronal quere deducir deste incremento o custo que alega que ten a antigüidade, por contra CCOO solicita o 8% e que a antigüidade e a reclasificación automática se manteñan.

CCOO quere destacar este último aspecto no posicionamento sobre a antigüidade, porque USO emitiu un comunicado no que se pretende ensuciar o proceso electoral en Gadis e Froiz con mentiras interesadas. Non todo vale nas eleccións sindicais, e a verdade debe seguir a prevalecer. E a única verdade é que CCOO mantén firmemente a súa proposta económica, mentres que outros sindicatos, casualidade ou non, con propostas máis baixas parecen non ter máis opción que utilizar mentiras e artimañas en lugar de defender o que deben defender con firmeza.

A próxima reunión será o 13 de xuño ás 16:30. Non todo vale para obter unha presada de votos, e a mentira e a falsidade teñen as pernas moi curtas.

Finalmente chegouse a acordo para a sinatura do convenio. A parte empresarial aceptou a última proposta, á que engadimos algunha cuestión formal que quedaba por matizar.

O resultado final do acordo é o seguinte:

• Incremento salarial: 2022 = 6,5%, 2023 = 4%, 2024 = 4%
• Revisión salarial na diferenza entre a suma dos IPCs dos anos 2023 e 2024 e o incremento real destes anos (8%) con un tope do 10% a aplicar con carácter retroactivo a 1 de xaneiro de 2024.
• Xornada: Redución de 16 horas (8 a partir do 1/01/23 e 8 a partir do 1/01/25)
• Adaptación do convenio ás novidades da reforma laboral e en materia de conciliación, trasladando para iso o acordado no convenio de comercio vario recentemente asinado.
• Aclarar que no tocante as vacacións os 22 días que marca o convenio son sempre de 8 horas, para que non lles conte un día completo ás persoas traballadoras que o sábado traballan medio día.
• Trasladar ao convenio o réxime de faltas e sancións establecido no convenio de Comercio Vario.

Nestes días prepararemos a redacción do acordado o que suporá modificar os artigos 3, 5, 7, 12, 14, 17, 18, 26, 28, 35 e 40 do actual convenio. Unha vez redactado reunirase na mesa negociadora para asinar o texto definitivo e envialo publicación no Boletín Oficial da provincia.

O 27 de decembro as 20:30 celebrarase unha asemblea nos locais da CIG para explicar e valorar o acordado.

As traballadoras de Deichmann Vigo convocaron folga en protesta por o incumprimento por parte da empresa do convenio colectivo de comercio vario da provincia de Pontevedra asinado no pasado mes, no tocante a voluntariedade de traballar en domingos e festivos.A representación legal das traballadoras e CCOO tentaron ata o último momento unha solución  negociada co fin de evitar a folga. Non foi posible. Na semana pasada a empresa rexeitou expresamente acudir a reunión de mediación do procedemento AGA solicitado por CCOO, deixando claro que non é a súa vontade consensuar unha solución. Ler máis

Os sindicatos CCOO, UGT e CIG convocan unha concentración do sector do comercio de metal da provincia de Pontevedra. Foi o sábado, 19 de novembro, ás 12 horas, diante do Instituto Feiral de Vigo (IFEVI). Con esta protesta, os traballadores e traballadoras esixiron a actualización do seu convenio, que leva tres anos caducado, e déronlle unha última advertencia ás empresas antes da xornada de folga provincial que tivo lugar hoxe.

As organizacións sindicais lembran que o actual convenio colectivo rematou a súa vixencia no 2019. Desde aquela estase intentando renovar o texto coas patronais ATRA e ACE, sen que a parte empresarial amose vontade negociadora. Ante isto, a parte social incluso pediu a incorporación deste convenio ao do comercio vario, onde xa están outros sectores comerciais, recibindo tamén unha negativa —neste caso, da patronal ATRA.

Ademais dos salarios, onde os sindicatos piden incrementos acordes co encarecemento do custo da vida, estábanse a negociar outras cuestións, como a adaptación ao que esixe a reforma laboral no tocante á contratación, a xornada laboral anual e dereitos sociais como licenzas, días de libre disposición ou vacacións.

CCOO, UGT e CIG sinalan que a parte social cedeu en moitas reivindicacións para tentar chegar a un acordo, incluso aceptando que non houbese incremento salarial retroactivo para os anos 2020 e 2021. Na xuntanza do pasado 11 de outubro, ATRA retirou todas as súas propostas, alegando que parte social pedira «moito» na anterior reunión.

Para os tres sindicatos, este comportamento é contrario ao principio da boa fe que debe presidir todas as negociacións. A ruptura do diálogo non lles deixa aos traballadores e traballadoras outra saída que a mobilización en defensa dos seus dereitos.

Desde CCOO queremos valorar moi positivamente este acordo, porque con el dáse un paso moi importante, conseguindo aglutinar nun só convenio a gran parte do comercio, como a venda polo miúdo (retail) de tecidos en xeral, pezas confeccionadas, alfombras e tapices, paquetería, mercería, quincallería, comercio polo miúdo de xoguetes, artigos deportivos, comercio de bazares, artigos de agasallo, adorno e reclamo; tendas denominadas de “miniprezos" e similares
En xeral, aquelas adicadas ao comercio de artigos múltiples sen predominio dentro do mesmo establecemento tales como comercio da pel, venda por xunto de tecidos, mercería e paquetería en xeral, pezas confeccionadas, alfombras e tapices, zapatos, e tamén nas que no futuro se encadren ou agora non teñan convenio de referencia. Ler máis.

"Levámolo dicindo durante todo o verán, despois de que a CEOE se erguese da mesa de negociación: "salario ou conflito". É unha cuestión de principios", sinalou a dirixente sindical ante os medios de comunicación.

"A clase traballadora non pode pagar o custo da crise. Fálase moito de pacto de rendas, pero a patronal só quere oír falar del cando os traballadores e as traballadoras sexan quen asuman o custo da crise, por iso cómpre actuar tamén sobre os beneficios empresariais", clarificou a sindicalista.

Hoxe venres, 7 de otubro, a secretaria xeral de CCOO, canda o seu homólogo da UGT, estarán na concentración convocada en Ourense, ás 12 horas, diante da patronal provincial.

O comité de empresa de Xeldist —máis coñecida polo nome comercial Hiperxel—, composto por membros de CCOO, UGT e CIG, advirte de mobilizacións se continúan os atrasos no pagamento dos salarios. O persoal atópase nunha «incerteza máxima», pois traballa sen saber cando cobrará a nómina ou como evolucionará a situación, que leva meses sendo complicada. A impuntualidade nos pagamentos tamén se estende ás empresas provedoras, coa problemática da falta de mercadoría nas tendas que isto implica.

Xeldist Congelados foi vendida en xullo do 2021 por Iberconsa ao grupo Vinova, no cal está integrada a marca comercial Conxelados Cíes. Tras uns meses de «adaptación» á nova situación empresarial, en abril deste ano comezaron os atrasos nas nóminas e a falta de mercadoría nas tendas.

Pola súa parte, o persoal non ten información fiable por parte da empresa, máis aló de comunicados nos que amosa unha «intención de reflotación» e pedindo un «esforzo extra», pero sen ofrecer garantías. «A mobilización parece ser o único camiño que nos está deixando a dirección da empresa», conclúen desde o comité.

CCOO-Servizos congratúlase de que Vigo non aumente a zona de afluencia turística, que permite a apertura todos os días do ano nos establecementos con máis de 300 metros cadrados de superficie. Porén, o sindicato critica que A Coruña non atendese o informe do sindicato e decidise ampliar a súa zona. Ler máis

Este 2022 era ano de revisar as áreas de afluencia turística, nas que os establecementos de máis de 300 metros cadrados poderán abrir todo o ano.

No caso de Vigo, CCOO propúxolle ao Concello manter a mesma zona que se aprobara hai cinco anos, ao entender que non hai motivos que xustifiquen facer ningún tipo de ampliación. Malia que no período de negociación houbo movementos para tentar ampliar esta zona, a insistencia e consistencia coa que o sindicato defendeu a súa postura, xunto coa doutras organizacións que estaban na mesma liña, fixo que o Goberno local optase por non facer cambios.

Esta zona abrangue o que se podería definir como o núcleo histórico vigués, incluíndo a zona de Bouzas e o ámbito perimetral entre as rúas San Francisco, Poboadores, Falperra, Cachamuíña, Paseo de Granada, II República, Porta do Sol, Policarpo Sanz, García Barbón, Pontevedra, Areal, Montero Ríos e Cánovas del Castillo (excluíndo a zona a carón do mar) ata San Francisco.

Un ano máis, as zonas que se potencian como de afluencia turística son aquelas que contan con pequeno comercio e de proximidade, quedando excluídas as grandes áreas comerciais.

CCOO considera moi positiva esta medida, aprobada no pleno municipal do 28 de xuño co consenso de todas as partes implicadas.