Ante esta situación, temos que seguir mobilizando para conseguir que os convenios garantan o poder adquisitivo dos salarios coas imprescindibles cláusulas de garantía salarial.
A inflación avanzada do mes de xuño déixanos unha subida do 1,8 %, e coloca a alza dos prezos nun 10,2 % interanual e a inflación subxacente nun 5,5 %. Os preocupantes datos veñen ratificar a necesidade de fortalecer o desenvolvemento da negociación colectiva, no que a protección do incremento dos salarios, determinantes para o sustento e a dignidade da cidadanía, se garanta con cláusulas de revisión salarial para manter o poder de compra das persoas traballadoras e, con iso, unha vida digna. Esixencia que non só é de xustiza, senón fundamental para manter a economía e o emprego.
Doutra banda, desde UGT e CCOO consideramos que o Goberno ten que apostar por medidas que conteñan os prezos, de forma especial os dos produtos de consumo básicos, e abordar políticas centrais redistributivas, como a fiscalidade, desde a negociación e o acordo no ámbito do diálogo social, ausentes na inquietante situación que atravesamos.
As medidas adoptadas polo Goberno avanzan na dirección correcta; porén, cremos que unhas non son suficientes e outras non están a ter o efecto previsto.
En todo caso, si tiveron un impacto positivo na contención dos prezos do gas e a electricidade, pero non serviron para frear os da gasolina e carburantes en xeral, polo que cómpre tomar medidas de contención de prezos que eviten que as subvencións efectuadas polo Goberno acaben absorbidas polas grandes petroleiras, como está a ocorrer, en lugar de repercutir no benestar da cidadanía.
Non nos imos resignar ante este escenario, onde o empresariado deste país pretende que recaia sobre a clase traballadora o custo da crise de prezos xerada pola suba dos prezos enerxéticos e agravada coa guerra de Ucraína.
As organizacións empresariais negáronse a acordar referencias para a negociación colectiva no marco do AENC, co obxectivo de frear o acordo nos convenios colectivos pretendendo a conxelación salarial. Por iso, debemos seguir coa nosa estratexia, en contacto directo coas persoas traballadoras, para poñer en valor a negociación colectiva, recuperar dereitos e mellorar os salarios para mellorar a calidade de vida. Demandamos das organizacións empresariais corresponsabilidade e altura de miras.
Por iso, desde UGT e CCOO imos dar a batalla para garantir o poder adquisitivo dos salarios.
Tivemos unha gran mobilización o 9 de xuño en Madrid, agora toca saír á rúa de novo en todas as comunidades autónomas o 6 de xullo.
As patronais teñen que saber que seguiremos apoiando o número considerable de folgas e conflitos sectoriais e de empresas ao longo e ancho do país, motivados pola cerrazón e avaricia do empresariado, en defensa dos nosos convenios colectivos e dos nosos salarios.
PORQUE SE NON HAI SUBA SALARIAL POLA VÍA DA NEGOCIACIÓN E DO ACORDO, HABERÁ CONFLITO
