Federación de Galicia

O pasado 17 de novembro recibimos a noticia da decisión da Confederación de Empresarios de Pontevedra —órgano que asumira a negociación do Convenio de Oficinas e Despachos da Provincia de Pontevedra—, de suspender a súa participación nas conversas.

A patronal trasladou a todos os sindicatos que esta decisión foi tomada en resposta ás mobilizacións que a CIG emprendeu nos últimos días.

CCOO lamentamos tal decisión, máis tendo en conta que despois de 12 anos co convenio paralizado, conseguírase sentar á CEP para asumir a negociación grazas á mediación do CGRL.

Como expresamos anteriormente, desde CCOO consideramos que, tras tan só 3 reunións, a situación non xustificaba a ruptura, con manifestacións e folgas precipitadas e sen ter en conta o resto da parte social.

CCOO tomaremos medidas para poñernos en contacto con todas as partes involucradas co obxectivo de reconducir a situación. A nosa intención é lograr que todas as partes se volvan sentar á mesa de negociación para actualizar un convenio que urxe ser revisado, en beneficio de todo o persoal do sector. Estamos comprometidos co diálogo e a búsqueda de solucións que atendan ás necesidades dos traballadores e traballadoras deste ámbito.

CCOO-Servizos denunciamos a falta de interese da patronal de hostalaría da provincia de Pontevedra, que mantén o convenio caducado desde o 31 de decembro do 2021, hai xa case dous anos. Nnon podemos pasar outro Nadal sen regular as condicións de traballo no sector, especialmente nun momento en que os datos de ocupación están en máximos históricos.

Nunha conferencia de prensa que tivo lugar este luns en Vigo, os voceiros de CCOO, Jorge Carneiro e José Mirás, sinalaron que as patronais se queixan acotío da falta de persoal, cando ao mesmo tempo sorprenden «con declaracións ilegais e polémicas realizadas desde a patronal estatal, que defende xornadas escravistas de 12 horas diarias».

CCOO coida que cómpre «regular decontado» nun novo convenio as condicións de traballo, para o que lle reclama «axilidade» á patronal. O novo texto deberá incluír medidas para garantir a conciliación da vida persoal e a familiar, así como a mellora da cualificación profesional e dos salarios, para facer atractivas as condicións laborais do sector.

Precisamente, os baixos salarios, así como os incumprimentos en materia de xornada, os horarios que impiden a conciliación ou a falta de regulación das condicións dos fixos-descontinuos son algúns dos principais problemas.

A violencia de xénero, entendida no seu sentido amplo, é dicir, comprendendo todas as manifestacións da violencia contra as mulleres, é o delito máis estendido en todo o mundo:

— Cada 3 segundos, unha nena é obrigada a casar.

— Unha de cada 3 mulleres do mundo sufriu ao longo da súa vida violencia física ou sexual.

— 3 millóns de nenas son vítimas de ablación cada ano.

— As violacións como arma de guerra están xeneralizadas nas zonas de conflito.

— Unha gran parte dos asasinatos de mulleres cometéronos as súas parellas ou exparellas.

— O 71 % das vítimas de trata son mulleres e nenas (ACNUR 2019).

E non podemos esquecer as mulleres migrantes, moitas veces violadas ou vítimas de trata no proceso migratorio e que tampouco teñen asegurado o status de refuxiadas nos países de chegada. Nin esquecemos tampouco as mulleres palestinas asediadas polas bombas na Franxa de Gaza, sen alimentos, nin electricidade, nin medicinas, nin auga, 50 000 delas embarazadas. Nin moito menos esquecemos a forte represión que padecen as nosas irmás en países como Afganistán, Irán, Libia, Sudán ou Bangladesh, entre outros.

Negacionismo da violencia contras as mulleres

En España asistimos a unha rearticulación do patriarcado debida ao avance das forzas reaccionarias de extrema dereita, que están impoñendo nas institucións onde cogobernan o seu negacionismo da violencia contra as mulleres, restrinxindo —cando non eliminando directamente— as políticas, servizos e recursos dirixidos á prevención e á atención integral das mulleres vítimas.

As denuncias por violencia de xénero aumentaron, como tamén se incrementa o número de mulleres asasinadas:

— Desde o ano 2003, un total de 1234 mulleres, que deberían estar vivas, foron asasinadas. Este ano, a cifra de mulleres asasinadas (51) xa supera a do ano 2022.

— En España, segundo a Macroenquisa de violencia contra a muller de 2019, case unha de cada dúas mulleres (o 44 %) sufriu algún acto de violencia sexual ao longo da súa vida e, porén, hai que denunciar que na maioría das provincias aínda non se puxeron en marcha os centros de atención 24 horas previstos na lei de liberdade sexual.

Ademais, determinadas expresións da violencia de xénero, como o acoso sexual e o acoso por razón de sexo, seguen sen ser contabilizadas de forma específica. O único dato que ofrece a Macroenquisa de violencia contra a muller de 2019 é que no ámbito laboral máis de 1,4 millóns de mulleres afirman ter sufrido acoso sexual no seu lugar de traballo e que o 98 % dos agresores eran homes.

Acoso sexual e por razón de sexo

O acoso sexual e por razón de sexo é un delito oculto e ocultado. A súa invisibilidade parte de que aínda se considera unha «mancha», tanto para a que o padece como para a empresa en que se produce.

Por un lado, a tradicional naturalización de certos comportamentos masculinos, ata o de agora tolerados nunha sociedade presidida pola cultura patriarcal, minimízao. Desgraciadamente, o foco sitúase na vítima en lugar de facelo na persoa que acosa e delinque.

Por outro lado, en moitos casos, as empresas considérano un asunto externo, ignórano ou ocúltano, cando son elas, precisamente, as que «deben promover condicións de traballo que eviten o acoso sexual e o acoso por razón de sexo e arbitrar procedementos específicos para a súa prevención e para dar canle ás denuncias ou reclamacións que poidan formular quen fosen obxecto de acoso» (art. 48 LOIMH).

CCOO DÁ UN PASO ADIANTE

Fronte a esta ocultación e para acabar co que é, sen dúbida, unha manifestación de violencia contra as mulleres, CCOO deu un paso adiante. Dicimos #Acabouse. Dicímolo as mulleres, pero tamén os homes deste sindicato, porque a loita contra as violencias machistas é unha loita común.

Desde o sindicato #ImosContalo dándolles a palabra ás mulleres. Con novas e útiles ferramentas sindicais como é o Observatorio de Acoso e por Razón de Sexo de CCOO. Imos contalo:

— Cada día, coa nosa acción sindical, a través das e dos representantes das persoas traballadoras nos centros de traballo. O noso activo sindical, mulleres e homes de CCOO, supoñen un cordón preventivo e dobremente activo. Porque acompañan, asesoran e orientan as mulleres vítimas e porque actúan fronte ás denuncias dos casos que se presentan.

— En cada unha das mesas de negociación colectiva, expoñendo e incluíndo nos convenios e plans de igualdade os comportamentos de acoso sexual e por razón de sexo, para mellorar a súa detección e prevención, incluíndoos entre as medidas sancionadoras.

— En todas as negociacións de protocolos de prevención e tratamento do acoso sexual e por razón de sexo nas empresas e, de modo moi especial, naquelas empresas e Administracións públicas en que se acordan plans de igualdade.

— E, de modo exclusivo, en avanzar na concienciación, dar atención, orientación e acompañamento ás vítimas, información e formación ás delegadas e delegados sindicais sobre como actuar e ofrecer bibliografía, lexislación e xurisprudencia a xuristas e investigadoras mediante a web do Observatorio de Acoso Sexual e por Razón de Sexo de CCOO.

Este #25N, CCOO facemos un chamamento para actuar decididamente nas empresas e Administracións públicas contra esta forma de violencia de xénero para, por fin, poder dicir: #Acabouse.

O Observatorio é unha ferramenta nova e pioneira en Europa, que cada delegado e delegada debe coñecer e aproveitar.

ACABAR COA VIOLENCIA CONTRA AS MULLERES

— CCOO, como sindicato feminista, asume a responsabilidade sindical de actuar fronte ao acoso sexual e por razón de sexo, así como contra o ciberacoso notraballo, e dese xeito contribuír á prevención, á asistencia ás vítimas e á redución da violencia de xénero, actuando no seu ámbito, o laboral, o do día a día dos centros de traballo.

— Hai que actuar sindicalmente e sumar o noso esforzo ao de organismos, institucións públicas e movementos feministas para terminar con todas as formas de violencia contra as mulleres.

— Coma cada ano, sumámonos aos actos e manifestacións unitarias convocadas polos movementos feministas en cada territorio.

NOSOUTRAS E NOSOUTROS, AS XENTES DE CCOO, IMOS DEIXAR OÍR AS NOSAS VOCES NOS CENTROS DE TRABALLO:

NON AO ACOSO SEXUAL!NON MÁIS VIOLENCIAS MACHISTAS!

O ACOSO SEXUAL TAMÉN É VIOLENCIA MACHISTA!TRABALLOS LIBRES DE ACOSO SEXUAL!

Nun acto de defensa dos dereitos sindicais, CCOO concentrouse hoxe conxuntamente co persoal da plantilla e suas familias, fronte ao Hiper GADIS de Viveiro para expresar o seu firme rexeitamento aos recentes despedimentos de catro empregados que anunciaron a súa intención de presentarse como candidatos nas próximas eleccións sindicais. Esta concentración representa un chamado á xustiza e á defensa da liberdade sindical.